Przejdź do głównej treści

Uczelniany System
Doskonalenia Jakości Kształcenia

Uczelniany System Doskonalenia Jakości Kształcenia

Koncepcja i misja Uczelnianego Systemu Jakości Kształcenia

System jakości kształcenia to zbiór procesów, zadań, działań i relacji między nimi, przyczyniających się do poprawy jakości dydaktyki i jakości studiowania.

Nasza koncepcja systemu jakości kształcenia zakłada, iż:

  • łączy w sobie dwie perspektywy: studentów i pracowników
  • posiada dwa wymiary: formalny i nieformalny
  • składa się z czterech przenikających się poziomów: uniwersyteckiego, wydziałowego, programu, przedmiotu

Troska o zapewnienie jakości kształcenia na naszej Uczelni ma na celu wyznaczenie i utrzymanie jak najwyższych standardów pracy akademickiej, rozumianej zarówno w kategoriach zadań dydaktycznych, jak i całokształtu działań wspierających proces kształcenia. W takim ujęciu głównym celem systemu staje się rozwój elitarności uniwersytetu poprzez doskonalenie jakości kształcenia i jakości studiowania.

Funkcjonowanie systemu jakości kształcenia winno być rozpatrywane zarówno w aspekcie formalnym: strukturalno-organizacyjnym - jako obszar norm, regulacji i procedur, jak i aspekcie nieformalnym: psychologiczno-kulturowym - jako obszar postaw, wartości (np. stosunku do pracy, rzetelność, solidność, szacunek, autorytet, zaangażowanie). Oba aspekty uwzględniane są w perspektywie pracownika - jakość pracy i perspektywie studenta - jakość studiowania.

Struktura Uczelnianego Systemu Jakości Kształcenia

System jakości kształcenia ująć należy jako czterowymiarowy układ przenikających się wzajemnie i oddziałujących poziomów:

Grafika ilustrująca 4 poziomy funkcjonowania systemu jakości kształcenia na UJ

  • poziomu uniwersyteckiego
  • poziomu wydziału/dyscypliny
  • poziomu kierunku/programu kształcenia
  • poziomu przedmiotu

Na każdym z poziomów wskazać można osoby formalnie odpowiedzialne za funkcjonowanie systemu jakości kształcenia jednak w działanie systemu zaangażowani są wszyscy członkowie społeczności akademickiej. 

 

Efektywność systemu jakości kształcenia jako całości zależy od procesów toczących się na poszczególnych poziomach w ramach klasycznego cyklu: planowania, działania, kontrolowania i wdrażania.

Na poziomie uniwersyteckim wytycza się kierunek działań dotyczących jakości studiowania i jakości pracy, zgodnych ze strategią uniwersytetu. Opracowuje się akty prawne usprawniające działanie niższych poziomów i dokonuje się analizy działania całego systemu. Na podstawie działań z tego poziomu podejmuje się decyzje wpływające bezpośrednio na proces kształcenia na całej uczelni. Kolejny poziom jest uzależniony od wewnętrznej struktury wydziałów i działających tam zespołów. Na poziomie wydziałów podejmowane są strategiczne działania dotyczące powoływania i prowadzenia kierunków studiów oraz tworzenia konkretnych rozstrzygnięć w zakresie procesu studiowania, stąd monitoringiem obejmuje się parametry związane z np. zgodnością programu ze strategią uczelni i jednostki, zapewnieniem odpowiedniej infrastruktury dydaktycznej, umiędzynaradawianiem procesu kształcenia, wysokimi kompetencjami kadry dydaktycznej. Na poziomie programu studiów główne działania i weryfikacja ich skuteczności dotyczy, między innymi: analizy przypisanych efektów uczenia się, adekwatności efektów uczenia się do proponowanych metod prowadzenia zajęć, ocen studentów, wyników Oceny Zajęć Studentów i innych badań oraz analizy procesu dyplomowania. Na najniższym, najbardziej operacyjnym poziomie systemu jakości kształcenia monitorowaniu podlega strona merytoryczna i organizacyjna realizowanego przedmiotu w ramach programu studiów, np. analiza metod weryfikacji efektów uczenia się, analiza treści zajęć, analiza ocen studentów.

Informacje Wydziałowych Zespołów Doskonalenia Jakości Kształcenia.